Wystawa fotografii na szkle Andrzeja Górskiego

• Fotograf Andrzej Górski zajmuje się rekonstrukcją historycznych procesów fotograficznych z XIX wieku, wykonuje fotografie techniką mokrej płyty kolodionowej. Jego unikatowe prace wystawiane były w Polsce i na świecie.
• Tym razem przed 100 letnim aparatem stanęli lokalni artyści i artystki tańca. W stworzonym cyklu zdjęć tancerze i tancerki odnoszą się do historycznych, znanych fotografii polskich i światowych gwiazd tańca.

W projekcie udział wzięli:

• Karolina Januszek - tancerka, choreografka, absolwentka Wydziału Teatru Tańca Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie.  Jej fotograficzną inspiracją jest: Yvonne Rainer (ur. 1934) - amerykańska tancerka, choreografka, autorka filmów eksperymentalnych. Jej twórczość ma fundamentalne znaczenie dla wielu dyscyplin i ruchów: tańca, kina, feminizmu, minimalizmu, sztuki konceptualnej i postmodernizmu.
• Paula Gogol - absolwentka Wydziału Teatru Tańca Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie , aktorka Teatru Dramatycznego w Białymstoku. Jej fotograficzną inspiracją jest: Gwen Verdon (ur. 1925) - amerykańska tancerka i aktorka, gwiazda Broadwayu, zdobywczyni 4 nagród Tony Awards, niedoceniona choreografka.
• Emilia Kamińska-Sak - instruktorka tańca jazzowego, absolwentka Instruktorskiego Kursu Kwalifikacyjnego z Dziedziny Tańca Jazzowego w Kieleckim Teatrze Tańca. Jej fotograficzną inspiracją jest: Martha Graham (ur. 1894) - amerykańska tancerka, choreografka i pedagożka tańca. Prekursorka tańca modern.
• Mateusz Dawidziuk - student Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi na kierunku Choreografia i techniki tańca, aktor scen muzycznych. Jego fotograficzną inspiracją jest:  Angela Isadora Duncan (ur. 1877 lub 1878) - prekursorka tańca współczesnego. Poszukując nowej drogi w kreowaniu ruchu, złamała konwencję tańca klasycznego, tańcząc boso ubrana w lekkie tuniki.
• Jarosław Piętka - tancerz, choreograf, performer, student Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi na kierunku Choreografia i techniki tańca. Jego fotograficzną inspiracją jest: Ohad Naharin (ur. 1952) - twórca innowacyjnego języka ruchu GaGa, który przez swoją inwencję zrewolucjonizował metodę szkolenia tancerzy Batsheva Dance Company, przeradzając się następnie w światowy system kształcenia w dziedzinie praktyki ruchu.
• Hanna Mocarska - tancerka Opery i Filharmonii Podlaskiej, pedagożka w Niepublicznej Szkole Sztuki Tańca w Białymstoku, choreografka, teoretyczka tańca, absolwentka Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej w Poznaniu oraz Uniwersytetu Muzycznego w Warszawie (na kierunku Choreografia i teoria tańca). Jej fotograficzną inspiracją jest: Crystal Pite (ur. 1970) - kanadyjska tancerka i choreografka, założycielka i dyrektor artystyczny Kidd Pivot.
• Zuzanna Alicja Knyszewska - tancerka, młodsza instruktorka, uczennica klasy dyplomowej Niepublicznej Szkoły Sztuki Tańca w Białymstoku. Jej fotograficzną inspiracją jest: Doris Humphrey (ur. 1895) - amerykańska tancerka, choreografka, jedna z pionierek tańca współczesnego drugiego pokolenia.
• Martyna Pola Osińska - tancerka, młodsza instruktorka, uczennica klasy dyplomowej Niepublicznej Szkoły Sztuki Tańca w Białymstoku. Jej fotograficzną inspiracją jest: Maria Khoreva (ur. 2000) - pierwsza solistka baletu Maryjskiego.
• Ziemowit Bogusławski - tancerz, choreograf, pedagog i instruktor breakingu, lockingu i akrobatyki. Współtwórca pierwszych oficjalnych grup breakdance w Białymstoku. Pomysłodawca projektu Dom Latających Tancerzy. Jego fotograficzną inspiracją jest:Don Campbell (ur. 1951) - amerykański tancerz i choreograf, twórca tańca Locking.
• Justyna Wojciechowska - tancerka, instruktorka zajęć tanecznych w stylu street dance i commercial, choreografka.  Jej fotograficzną inspiracją jest: Diana Matos (ur. 1987) - profesjonalna tancerka komercyjna z Portugalii, znana z występów na żywo z takimi artystami jak Jay-Z, Beyonce, Justin Timberlake, aktualnie prowadzi program dla tancerzy w Los Angeles ,,Motus The Company”.
• Julita Balejko - instruktorka tańca, choreografka, tancerka podlaskich zespołów ludowych, wielokrotna mistrzyni Polski w tańcach polskich.Jej fotograficzną inspiracją jest: Pina Bausch (ur. 1940 ) - niemiecka tancerka oraz choreografka tańca współczesnego o wielkim wpływie na rozwój teatru tańca jako gatunku. Mawiała, że „nie obchodzi ją, jak poruszają się tancerze, ale, co ich porusza”.
• Magdalena Winnicka - tancerka, uczennica klasy dyplomowej Niepublicznej Szkoły Sztuki Tańca w Białymstoku. Jej fotograficzną inspiracją jest: Ruth Saint Denis (ur. 1879) - amerykańska tancerka, która stworzyła oryginalny styl tańca oparty na własnej filozofii i tańcach kultury antycznej.

• WERNISAŻ WYSTAWY: 16.10.2023 r. godz. 18:00

  Białostocki Ośrodek Kultury – klub  Fama, Legionowa 5, Białystok

• Wystawa dostępna będzie do dnia 12.11.2023 r.

Andrzej Górski - absolwent PWSFiTv w Łodzi oraz Instytutu Twórczej Fotografii w Opawie. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików. Pracuje jako nauczyciel fotografii w Białostockim Centrum Edukacji oraz Młodzieżowym Domu Kultury w Białymstoku.

Od dwunastu lat zajmuje się XIX wiecznymi technikami fotograficznymi. Posługując się techniką mokrego kolodionu zrealizował wiele projektów. Zrealizowany w ramach stypendium MKiDZN projekt: 1863 został poświęcony powstaniu styczniowemu. Fotografie były publikowane w magazynie National Geographic Polska. Od 2013 roku posługując się stuletnim aparatem Autor realizował projekt dokumentalny: jak podróżowano w XIX wieku. Wątek morski był rejestrowany na największych polskich żaglowcach szkoleniowych: Dar Młodzieży, Zawisza Czarny, Kapitan Borchardt. W 2019 podsumowaniem projektu była wystawa: Transport dóbr i obrazów w Galerii Slendzńskich w Białymstoku. Wraz z Maciejem Rantem i Tomaszem Adamskim jest współautorem projektu: Wyśniona historia kina na Podlasiu. Premiera podsumowującej wystawy i towarzyszącemu jej albumu miała miejsce w 2022 roku podczas festiwalu Wschód Kultury, której organizatorem był Białostocki Ośrodek Kultury.

Mokry proces kolodionowy - technika fotograficzna, która była uważana za szczyt nowatorstwa w latach 50 tych XIX wieku. Wykonywano w niej zdjęcia zarówno podczas wojny secesyjnej, powstania styczniowego, jak też w tysiącach atelier portretowych do lat 90tych XIX wieku. Szklana płyta była preparowana tuż przed każdą ekspozycją poprzez naniesienie kolodionowej emulsji, by jeszcze jako mokra, zostać naświetloną i wywołaną.  W przypadku przezroczystego szkła - otrzymywano negatyw, z którego wykonywano odbitki albuminowe. Przy zastosowaniu czarnej płyty - uzyskiwano pozytywowy unikalny wizerunek.